พฤติกรรมการขับขี่รถจักรยานยนต์เพื่อป้องกันอุบัติเหตุของนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา

Abstract

การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาพฤติกรรมการขับขี่รถจักรยานยนต์ของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา 2) เพื่อเปรียบเทียบพฤติกรรมการขับขี่รถจักรยานยนต์เพื่อป้องกันอุบัติเหตุของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทาที่มี เพศ อายุ ระดับชั้นปีที่กำลังศึกษา ประสบการณ์การขับขี่รถจักรยานยนต์ และประสบการณ์การเกิดอุบัติเหตุจากการขับขี่รถจักรยานยนต์ โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณ ตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ นักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา จำนวน 250 คน ได้มาโดยวิธีการใช้สูตรของ Taro Yamane ที่มีความคลาดเคลื่อนของการสุ่มร้อยละ 5 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูป สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ส่วนสถิติที่ใช้ทดสอบสมมติฐาน ใช้การทดสอบค่า t(t-test) และค่า F (F-test) ผลการวิจัยพบว่า 1) พฤติกรรมการขับขี่รถจักรยานยนต์เพื่อป้องกันอุบัติเหตุของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา ภาพรวม อยู่ในระดับมาก ( = 2.76) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านโดยเรียงลำดับตามค่าเฉลี่ยจากมากไปหาน้อย พบว่า ด้านทัศนคติเกี่ยวกับประโยชน์การป้องกันอุบัติเหตุจากการขับขี่รถจักรยานยนต์ มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด ( = 3.19) รองลงมา คือ ด้านการระมัดระวัง ( = 3.15)และด้านการปฏิบัติตามกฎจราจร มีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุด ( =1.97) 2) ผลการเปรียบเทียบพฤติกรรมการขับขี่รถจักรยานยนต์เพื่อป้องกันอุบัติเหตุของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา พบว่า เพศ อายุ ระดับชั้นปีที่กำลังศึกษา  ประสบการณ์การขับขี่รถจักรยานยนต์ และประสบการณ์การเกิดอุบัติเหตุจากการขับขี่รถจักรยานยนต์ต่างกัน ภาพรวม แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.05 เป็นไปตามสมมติฐานการวิจัย