Guidelines for Development of Effectiveness Academic Administration to International of Rajabhat University Rattanakosin Group
Keywords:
Effectiveness, Academic Administration, Rajabhat University, InternationalAbstract
The objective of this research is to study: 1) the level of effectiveness in academic administration towards the international level of Rajabhat Rajanagarindra University, 2) causal factors influencing the effectiveness in academic administration towards the international level of Rajabhat Rajanagarindra University and 3) propose development strategies for improving administrative effectiveness in academic administration towards the international level of Rajabhat Rajanagarindra University. This is a mixed methods research, including quantitative research with a sample group consisting of academic personnel, specifically professors affiliated with Rajabhat Rajanagarindra University which is located within the jurisdiction of Bangkok, consisting of Suan Sunandha Rajabhat University, Chandrakasem Rajabhat University, Phranakhon Rajabhat University, Dhonburi Rajabhat University and Bansomdejchaopraya Rajabhat University. The method of calculating the sample group is used with a criterion of at least 20 times the observed variable according to the technique of using statistical analysis of structural equation models. The calculation of the sample group yields a total of 460 individuals. The random sampling method used is stratified sampling, which is conducted by specifying proportions. Data is collected through surveys and analyzed using frequency, percentage averages, standard deviation and structural equation modeling and qualitative research, important data providers include top-level executives and deputy executives. A targeted sample group of 20 individuals was selected, and data was collected through in-depth individual interviews and content analysis.
The research was found that 1) The overall effectiveness level of academic administration at Rajabhat University Group Rattanakosin Campus is high. 2) The variables that have the greatest overall influence are ethical leadership in higher education institutions, information technology management, and modern organizational management, with values of 0.84, 0.73, 0.48, and 0.30 respectively. 3) The strategies for developing the effectiveness of academic administration to an international level are as follows in academia, it is important to emphasize the qualities of leaders and managers who possess a vision for change. there should be a policy of academic exchange between professors and students form International Abroad and International at Home and promote the culture of using and developing English language skills and digital technology among university personnel and students.
References
กรุณา มธุลาภรังสรรค์. (2565). อนาคตภาพการบริหารงานวิชาการของมหาวิทยาลัยสงฆ์ในทศวรรษหน้า. (การศึกษาตามหลักสูตรศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย).
กัญญดา อนุวงศ์ และอาจรี ศุภสุธีกุล. (2561). แนวคิดและเกณฑ์ประกันคุณภาพการศึกษาเครือข่ายมหาวิทยาลัยอาเซียนในระดับหลักสูตร AUN-QA Concept And Criteria Programmer Level. วารสารวิชาการอุตสาหกรรมศึกษา, 12(1), 9 – 18.
กันยา นภาพงษ์. (2564). แนวทางการพัฒนาประสิทธิผลการบริหารงานสถาบันอุดมศึกษาในยุคดิจิทัลดิสรัปชั่น. (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา).
จันทิมา องอาจ, บรรเจิด เจริญเวช และสมชัย ใจเย็น. (2561). การบริหารจัดการการบริการวิชาการแก่สังคมของมหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี. วารสารราชภัฏสุราษฎร์ธานี มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี, 5(1), 273 – 298.
ชฎาพร โชติรดาภาณ์. (2563). บทบาทผู้นำในมหาวิทยาลัยราชภัฏกับเส้นทางสู่ความเป็นสากล Leadership’s Role in Rajabhat Universities on Internationalization. วารสารพิกุล, , 18(1), 327 – 343.
ธวัชชัย พงษ์สนาม. (2564). เทคโนโลยี AI กับจุดเปลี่ยนทางการศึกษาไทย. คณะวิศวกรรมศาสตร์และเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยราชภัฎบ้านสมเด็จเจ้าพระยา.
บุญเดิม พันรอบ, สมพงษ์ ปั้นหุ่น, พัชรีพร วรจักร และสฎายุ ธีระวณิชตระกูล. (2560). รูปแบบการทํานุบํารุงศิลปวัฒนธรรมชุมชนของสถาบันอุดมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารบริหารการศึกษา, 13(1),131 – 140.
ปนิดา เนื่องพะนอม. (2560). กลยุทธ์การบริหารงานมหาวิทยาลัยราชภัฏเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน. ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการศึกษา มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต.
พงษ์สันติ์ ตันหยง, จิดาภา ถิรศิริกุล และนพพร จันทรนำชู. (2561). อิทธิพลของภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงการรับรู้การสนับสนุนจากองค์การและความพงึพอใจในการทำงานที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการปฏิบัติงานวิชาการ ของพนักงานมหาวิทยาลัยสายวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏในประเทศไทย. วารสารสังคมศาสตร์วิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 11(1), 371 – 380.
เมธาวี ตันวัฒนะพงษ์. (2562). การบริหารงานวิจัยในสถาบันอุดมศึกษาเอกชน. วารสารนวัตกรรมและสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยราชธานี, 3(1), 1 – 18.
รัฐพงศ์ บุญญานุวัตร. (2560). มหาวิทยาลัย 4.0 : กับการตอบโจทย์ยุทธศาสตร์ชาติ. สืบค้นเมื่อ 20 มกราคม 2566, จาก https://www.matichon.co.th/columnists/news_414150
ฤๅเดช เกิดวิชัย. (2564). การประชุมและบรรยายพิเศษในการประชุมบุคลากรเพื่อมอบนโยบายและแนวทางการขับเคลื่อนมหาวิทยาลัย ประจำปีงบประมาณ 2564. มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. สืบค้นเมื่อ 30 มกราคม 2566, จาก,https://skm.ssru.ac.th/th/news/view/a651
ศรีพัชรา สิทธิกำจร แก้วพิจิตร. (2562). การใช้หลักธรรมาภิบาลในสถาบันอุดมศึกษาเอกชน The Practice of Good Governance in Private Higher Education Institutes. Veridian E – Journal, 2(1), 155 – 174.
สถาบันจัดอันดับด้านการศึกษา. (2566). การจัดอันดับมหาวิทยาลัยราชภัฏยอดนิยมที่นักเรียนอยากเรียนมากที่สุดปี 2023.สืบค้นเมื่อวันที่ 22 มีนาคม 2567, จาก https://www.thaitopu.com/content/161
สานิต ศิริวิศิษฐ์กุล และสมยศ อวเกียรติ. (2559). ตัวแบบปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลการบริหารงานวิจัยในสถาบันอุดมศึกษาเอกชนในประเทศไทย. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยธนบุรี, 10(23), 58 – 70.
สำนักงานปลัดกระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม. (2566). ข้อมูลบุคลากร จำนวนอาจารย์ในสถาบันอุดมศึกษา. สืบค้นเมื่อ 2 มีนาคม 2566, จาก https://info.mhesi.go.th/stat_stf.php?search _year=2565
Hair, J., Hult, T., Ringle, C., & Sarstedt, M. (2014). A Primer on Partial Least Squares Structural Equation Modeling (PLS-SEM). Thousand Oaks, CA: Sage Publications, Inc.
Kaur, H., & Bhalla, G. S. (2018). Determinants of effectiveness in public higher education - student’s view point. International Journal of Educational Management, 32(6), 1135 – 1155.
Kohtamäki, V. (2019). Academic leadership and university reform-guided management changes in Finland. Journal of Higher Education Policy and Management, 41(1), 70–85.
Kristine Joy S. Simpao. (2021). Changing Educational Landscape from Traditional to Outcomes-based Educationin South Korea. Asia-pacific Journal of Convergent Research Interchange, 7(6), 95 – 104.
Liu, L., Hong, X., Wen, W., Xie, Z., & Coates, H. (2020). Global university president leadership characteristics and dynamics. Studies in Higher Education, 1–9.
Sevillia S. F. (2021). Effectiveness of the Implementation of Outcomes Based Education (OBE) in the College of International Tourism and Hospitality Management. Asia Pacific Journal of Education Perspective, 8(2), 1-9.
